SINT-MICHIELSKERK (LEUVEN)

op zeven trappen was de eeuwigheid van weleer
gebouwd. ooit leidde het wandelpad van het licht
hierheen. wat pleister was tegen angst is
nu trekpleister voor duiven en toeristen.

geloof verloor de vleugels, zekerheid haar
truwelen. heimwee schilfert van de muren.
boeken nemen geen blad voor de mond,
kijken vanuit de vitrines toe hoe. wolken

plooien hun vouwbladen uit. de façade
zet nog steeds een hoge borst. kandelaars
zwaaien met hun vlam. in de bazuinen
van de engelen stolt de laatste ademstoot.

een bronzen vrouw, op een voet die slaapt,
ziet hoe gebeden, die in de gewelven ver-
bleekten weer opfleuren in de bloesems aan
het appelaartje en het geheim van de geliefden.

MARK MEEKERS
uit: Mijn Lust en mijn Leuven, uitgave: Mengmettaal, Leuven 1998, p. 7